Stay connected

Κυριακή 3 Απριλίου 2011

Πόσα "άλογα" είναι το εφάπαξ* σου;

Κυριακή πρωί και το τηλέφωνο αρχίζει να στριγγλίζει!! Ντριν, ντριν, ντριν, κάθε χτύπος και σφυριά στο κεφάλι μου, αφού το προηγούμενο βράδυ "το κάψαμε" στο μπαρ της Λίτσας της πυγολαμπίδας. Βλέπω την αναγνώριση, ο Σβίγγος!

"Τι θες πρωί πρωί, βρε κακό χρόνο να ΄χεις;", σφύριξα! "Μωρό μου, έλα γρήγορα από το σπίτι, δεν θα το πιστέψεις αυτό που θα δεις". Δεν χρειαζόταν να μου πει κάτι άλλο, είμαι εκ φύσεως περίεργη και κουτσομπόλα, οπότε έτρεξα στο μπάνιο, έριξα λίγο νερό στο πρόσωπό μου για να ξυπνήσω εντελώς, φόρεσα κάτι πρόχειρο και μπήκα στη σακαράκα μου, βουρ για το σπίτι του Σβίγγου!

Φτάνοντας απ' έξω, τυφλώθηκα! Μια αμαξάρα γερμανική, γυαλισμένη και "ξεσκέπαστη" λιαζόταν μπροστά απ' την εξώπορτα. "Ρε συ, ληστέψαμε αντιπροσωπεία αυτοκινήτων χθες βράδυ; Τι "μπόμπες" μας πότισε η Λίτσα;", σκέφτηκα προβληματισμένη.

Πριν προλάβω να μπω μέσα, ο Σβίγγος πετάχτηκε περιχαρής στην εξώπορτα. "Λοιπόν; Πώς σου φαίνεται η "ρόδα" του πατέρα μου;". Ανοιγόκλεισα δυο-τρεις φορές τα μάτια μου, ξεβούλωσα τα αυτιά μου με το δάχτυλο και ρώτησα: "Ε;".

Ο πατέρας του Σβίγγου ήταν μηχανοδηγός στον ΟΣΕ και πριν κανά χρόνο έκανε τα χαρτιά του για τη σύνταξη. Ήταν λοιπόν προφανές ότι ο μπαρμπα-Σβίγγος πήρε το εφάπαξ του κι όπως όλοι όσοι το παίρνουν ζεστό-ζεστό στα χέρια τους, το κατέθεσε κι εκείνος στα ...πόδια των Γερμανών αυτοκινητοβιομηχάνων, σχεδόν τελετουργικά.

Γιατί, μη μου πείτε ότι κι εσείς δεν έχετε συναντήσει κυριακάτικα τουλάχιστον 1-2 γερμανικά αυτοκίνητα με οδηγούς που θα μπορούσαν να ήταν συμμαθητές του εφευρέτη του τροχού! Εξηνταπεντάρηδες με αμαξάρες φίνες του κουτιού, που τις βλέπουν οι κάγκουρες κι αλλάζουν εξατμήσεις στα "κωλοφτιαγμένα" τους! Εκεί δεν που δίνω ρέστα είναι όταν το υπερήλικο ζευγάρι παίρνει το εφάπαξ* του και πιάνει τη μεσαία λωρίδα, πηγαίνοντας με 15,5 klm/h για να μη χαλάσει κι η μιζανπλί της κυρίας;

"Ρε Σβίγγο, έλεος! Γιατί δεν τον σταμάτησες; Οι μέρες που έρχονται -τι έρχονται; ήρθαν κιόλας- είναι πολύ δύσκολες κι εσύ τον άφησες να πάει να το δώσει το εφάπαξ στη Μέρκελ; Κατάθεση "στεφάνου" για τα πεσόντα εργασιακά χρόνια;", του είπα σχεδόν κλαίγοντας, αφού με τα λεφτά αυτά (που προφανώς ο πατέρας του τα είχε για ...πέταμα) θα μπορούσαμε να αγοράσουμε με τον Σβίγγο καμαρούλα μια σταλιά να στεγάσουμε τον έρωτά μας, που μας τρώει το νοίκι.

"Έλα, βρε αγάπη μου, αφού το ξέρεις, το αυτοκίνητο είναι η προέκταση του ανδρισμού μας", είπε ο Σβίγγος με ύφος "θα το παίρνω κι εγώ το αυτοκίνητο και θα κάνω μόστρα στα γκομενάκια της παραλιακής". "Τότε, "αγάπη μου" εσύ δεν χρειάζεται να αλλάξεις αυτοκίνητο, ούτε να γλυκοκοιτάζεις του πατέρα σου! Το ...900 κυβικών "σπιρτόκουτο" είναι ό,τι πρέπει για τον ...ανδρισμό σου!", πέταξα στα μούτρα του Σβίγγου που με κοιτούσε αποσβολωμένος κι έφυγα, μαρσάροντας!

*εφάπαξ= αυτοκίνητο αγορασμένο με τα χρήματα την αποζημίωση συνταξιοδότησης.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου