Τα όνειρα που βλέπω δεν είναι σεξουαλικά.Ή, μάλλον, δεν περιέχουν την σεξουαλική πράξη, όπως αυτή τη ξέρουμε στο ζωικό βασίλειο (αν και η Παναγιώτα η μύγα, που από το γυμνάσιο το...εξασκεί το άθλημα, νομίζω ότι θα μπορουσε να είναι πιο διαλακτική με αυτή τη διαπίστωση!), αλλα σίγουρα, μία δόση διαστροφής, την έχουνε! Άκου τώρα να δεις πιο είναι το πιο παράξενο σε όλη την υπόθεση:οτι σε όλα, πρωταγωνιστής είναι ο πρώην Δασάρχης μας, ο Ψειριάδης η ψείρα - τον οποίο απεχθάνομαι σαν την κατσαρίδα το Τεζα! Διάβασε να φρίξεις!
Στο πρώτο όνειρο, είδα τον Ψειριάδη στο φυσικό του περιβάλλον, στον ναό που έχουμε και δοξάζουμε την Μητέρα Φύση -που τον χάνεις που τον βρίσκεις, εκεί, απ'έξω- και τον είδα αυτή τη φορά, με ράσο Αρχιερέα, κρατιόντας το θυμιατό,και να κυνηγάει τον Δήμαρχό μας Τζιτζικάρη και να του φωνάζει "Εναλλακτικέ, στο Πυρ το Εξώτερο!", κι εγώ, να έχω ξαπλώσει στα σκαλοπάτια του ναού, φορώντας τσεμπέρι, και να ηδονίζομαι με το σφρίγγος του. Ξύπνησα κάθιδρη, οταν είδα πως, άλλες 20 γεροντοκόρες με τσεμέρια πιο μαύρα απο τό δικό μου,με πήραν στο κυνηγι, γιατί είχα την αποκλειστική προσοχή του "Ψειρίκα"!
Προχτές πάλι, μετά από κάτι φετουτσίνι αλ πεστο (μου έπεσε βαρύ, μαλλον το παράκανα με την παρμεζάνα), είδα λέει ότι ήμουν στην Πλατεία Συντάγματος, αλλα ταυτόχρονα, ένιωθα ότι ήμουν και στο μαγευτικό Μεξικό του 19ου αιώνα: την εντύπωση αυτή ενέτεινε ότι είχα μπρος μου, με σάρκα και οστά, τον Ζορρό, τον παιδικό μου ήρωα, με την μπέρτα του, το σπαθί του, το καπέλο του, με τα όλα του! Μόνο που είχε γκρίζα μαλλιά, και κατέβηκε από μία βέσπα! Τον είδα λοιπόν μετά, καταμεσής στην πλατεία, να χορεύει έναν περίεργο, πηδηχτό χορό (δεν μου φάνηκε πάντως το "Λα κουκαράτσα" ο ρυθμός...), και να καίει φωτογραφίες αντίπαλών του πολιτικών από το Νότιο Δάσος, φωνάζοντας, "Είμαι ο Δασάρχης της καρδιάς σας"! Εγώ τότε, με το κομπινεζόν (θεε μου, τι ντροπή!), τον πλησίαζα, και του φώναζα "Άξιος, άξιος", και τον έπιανα από το χέρι να χορέψουμε τον χορό αυτό που δεν γνώριζα, με τον πόθο να προκαλεί τρέμουλο στα 40 ποδαράκια μου! ΄Ομως και πάλι, με άφηνε, και έτρεχε να αποβιβαστεί στην βέσπα φωνάζοντας στο πικραμένο πλήθος "Συγνώμη, πρέπει να προλάβω την κοπή της πίτας στο ΚΑΠΗ Ευόσμου" και μετά από αυτά τα ακαταλαβίστικα λόγια, ξυπνάω με περισσότερες απορίες από όσες κοιμηθηκα (και με τα μάτια να γυαλίζουν από την ανολοκλήρωτη πράξη του έρωτά μας...
Χτες βράδυ, πραγματικά είπα πως δν θα το παρακάνω με το βραδυνό: έφαγα ενα γιαουρτάκι με μια κουταλιά μέλι, ίσα να γλυκαθώ. Τι το'θελα ; Με το που κλείνω τα μάτια, μεταφέρομαι σε μια αίθουσα δικαστηρίου, όπου, σε κάθε έδρανο το κοινού,καθότανε κι ενας δημοσιογράφος με μια κάμερα παραδίπλα.Από την οχλαβοή, ξεχώριζα μόνο λέξεις, όπως "αθώος", "άξιο", "θα χάσουμε το πουλεν μας", "δεν μπορείτε να χτυπάτε τις τηλεθεάσεις μας" και άλλα τέτοια δακρύβρεχτα. Ο ίδιος, στεκόταν στο έδρανο του κατηγορουμενου, το οποίο είχε μετασκευαστεί λίγο, για να μπορεί να σηκώνει ένα σταυρό από πλεξιγκλάς. Φορουσε μόνο μια βερμούδα από κάτω, και ειλικρινά, δεν θέλω να επαναλαμβάνομαι, αλλά κολάστηκα η γυναίκα ξανά! Είχε βλέμμα οσιομάρτυρα, και τελείωνε μια απολογία με τα λόγια "Μείωσα το πρόστιμο για ανθρωπιστικούς λόγους", και εκείνη τη στιγμή, έβγαλε μέσα από τη βερμούδα του ένα πάκο πρόστιμα, και άρχισε να τα σχίζει ενώπιον του δικαστηρίου.Τότε, οι γεροντοκόρες που με κυνηγούσαν 2 νύχτες πριν, άρχισαν να μαζεύουν τα κομμάτια απο το έδαφος, να τα φιλάνε και να σταυροκοπιούνται, και φωνάζοντας "Ωσαννα", να σηκώνουν τον Ψειριάδη στα χέρια σαν ροκ σταρ, και να τον φυγαδεύουν πριν προλάβει κανείς να κουνηθεί:Είχα μείνει εκστασιασμένη, και ξύπνησα με μάτι που γυάλιζε: ποιός είδε τη Σάλτα και δεν την φοβήθηκε, όρμηξα στον Σβίγγο, και μπορεσε να ξανακλείσει τα μάτια του με την ανατολή του ηλίου!
Όταν σηκώθηκα το πρωί, ανοίγοντας την τηλεόραση, η είδηση ότι, ο Δασάρχης μας είχε εκπέσει του αξιώματός το, έπεσε πάνω μου σαν κεραυνός- είχε βλέπεις απεργία και ο κλάδος των ΜΜΕ, και δεν είχα αποό πουθενά πληροφόρηση. Είδα τα μάτια του, γεμάτα οργή, για την αδικία που του έγινε, αλλά και σοφία, γιατί ήξερε πως, θα ξαναγυρίσει, μιας και ο ΘΕΟΣ είναι μεγάλος και κρίνει δικαίους και αδίκους! Ήξερα ότι, η ιστορία μου με αυτό τον άντρα, το προσωποποιημενο αρσενικό, είχε τελειώσει.Όμως, όταν άρχισε να τραγουδάει με τη κιθάρα στο χέρι, σε ένα παλιό απόσπασμα που πρόβαλε η εκπομπή, κάτι σκίρτισε μέσα μου.Άφησα τα κορν φλεικς μου στο τραπέζι, και ξαναγύρισα να περιλάβω τον Σβιγγο για έναν ακόμα γύρο...
 |
 |
 |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου